 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Асеньні вецер зноў гайсае
Па жоўтым лянішчы палян.
Мятуць бярозы валасамі
Нябёс запылены дыван.
Лісьцё рабін, крушыны, бэзу
Палае меддзю і вагнём.
Над сьвежым ворывам гарэзіць,
Ваюе зь ветрам вараньнё.
I дзіўнай соладдзю кладзецца
Зноў на душу асеньні дым.
Гарыць пявучым смуткам сэрца,
Як плаўкім золатам сады...
Я страсянула раньнем сінім
Зь сябе ўчарашніх спраў цяжар,
Знайшла свой шлях... Іду з краінай
Пад новы плён араць папар.
I хоць упарта, аднастойна
Пляткарыць вецер у гальлі, –
Я па-асеньняму спакойна
За прышласьць роднае зямлі.
1941–1943
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
